Queridos todos,

en toen was het alweer 17 juni enanderhalve week geleden dat ik mijn vorige verhaal uploadde. Ik zit in shorts en hemdje op bed met een in een prachtig blaadjespatroon verbrande rug en schouders terwijl buiten de lucht helderblauw is, de zon vurig zijn stralen over het verdroogde landschap stuurt en de vogeltjes lustig fluiten. Het is moeilijk voor te stellendat bij jullie in Nederland gewaarschuwd wordt voor noodweer gedurende de ochtendspits op maandag. Hier heeft het nog nooit geregend en is de temperatuur overdag nooit lager dan op zijn minst 20 graden geweest. Eerlijk gezegd begin ik bijna te verlangen naar een paar lekker Hollandse dagen met grijze luchten, miezer en lage temperaturen. :p

Misschien dat een uitleg van de titel trouwens wel op zijn plaats is, bedenk ik nu. Jullie hebben vast geen moeite met het ontcijferen van de leus van de Franse revolutie (vrijheid, gelijkheid, broederschap in het Nederlands). Ik heb haar gekozen omdat ze me heel toepasselijk leek voor mijn weekend. Ana en Ricardo zijn namelijk met de kinderen naar Piedralaves sinds gistermiddag en komen pas ergens vandaag terug. Als ik ze een beetje ken waarschijnlijk pas later op de avond. Ik mocht zelf weten of ik mee wilde of niet en besloot het er even lekker van te nemen in alle rust en dus niet mee te gaan. Heerlijk, de stilte, de weldadige rust, die nu in het huis te vinden is! Hiermee heb ik dan de vrijheid verklaard. Voor gelijkheid zou ik een heel ingenieus verhaal moeten bedenken, dus die laat ik maar even voor wat zij is :p. Broederschap is weer gemakkelijker. Enkele dagen geleden stuurde Laura van de au pair-agency me de naam en het e-mailadres van een Pools meisje toe, dat sinds een week in Sevilla la Nueva, een naburig dorpje, woont. Ik heb haar gemaild en we hadden gisteravond hier thuis afgesproken. Na een nogal beschamend incident met sleutels die binnen lagen en een dichte deur, was het heel gezellig. Het was echt grappig om te merken hoeveel dingen je van elkaars verhalen herkent! Volgende week zaterdag gaan we misschien (alsnog) die gratis rondleiding in Madrid doen. :)

Als ik dan nu even de rest van mijn verhaal in chronologische volgorde vertel, is dat waarschijnlijk wel zo prettig voor jullie. Vorig weekend ben ik alleen naar Madrid geweest zaterdags. De reis was prima te doen. Behoorlijk wat wachten, omdat er maar weinig bussen rijden tussen V.d.P en S.l.N in het weekend, maar dat is prima te overleven met een boek erbij. Foto's van die dag heb ik een tijdje terug al ge-upload, dus jullie kunnen meegenieten van de schoonheid van bijvoorbeeld El Retiro. Dat park is echt wondermooi! Heel groot, met overal bloemen en bomen, smalle paadjes, brede lanen, standbeelden, fonteinen... De zondag heb ik lekker rustig aan gedaan. De broer van Ricardo en Paco en zijn dochters kwamen weer langs, dus volop gezelligheid en een heleboel eten.

De afgelopen week was Ainhoa op kamp van dinsdag tot vrijdag. Ik dacht dat het niet zoveel zou schelen, maar je merkt het heel duidelijk of je voor drie of voor twee kinderen moet zorgen! Ana compenseerde mijn verlichte last door me wat meer in het huishouden te laten helpen. Lekker uniformen staan strijken enzo :p. Nadat Irene ruim een week bijna constant 'tu no' (jij niet) tegen me riep, ben ik geloof ik weer enigszins in de gunst nadat ik donderdag met haar heb gezwommen. Dat was wel heel leuk! De kleine dictator bevool me het hele zwembad door, al giechelend, en wilde het liefst de hele avond in het water blijven. Gelukkig kwam haar grote idool Paco op gegeven moment langs, dat onthief me van mijn last :p.

Fabián is ook wat meer aan me gewend. Hij wil steeds armpjedrukken en zijn taikwondo technieken op me uit te proberen. Ik neem aan dat het zijn jongensachtige manier is om te laten zien dat hij me wel mag. :p

Van het thuisfront kreeg ik nog goed nieuws: mijn allerliefste broertje is (natuurlijk!) geslaagd voor de HAVO en een goede vriendin heeft ook haar diploma gehaald. Heel fijn dus! Nu ben ik aan het overwegen om misschien twee weken eerder naar huis te gaan (of althans een poging te doen), zodat ik naar de diploma-uitreiking begin juli kan komen. Ik geniet best wel en ik heb zeker geen spijt van mijn komst hier, maar ik kijk er toch ook wel weer naar uit om naar huis te gaan. Al kom ik zeker nog eens terug! Dan neem ik iemand, of meerdere iemanden, mee om Madrid te zien, en Piedralaves, en de prachtige steden Toledo, Ávila en Segovia, en nog veel meer.

Goed, dat was het wel weer voor nu!

Hasta la próxima vez!

Mariëlle