Hallo allemaal!

Nou, ik ben er! Alweer bijna 24 uur zelfs. Na wat ogenblikken in angst of mijn koffer wel achter me aan was gereisd, arriveerde ik in de aankomsthal. Ricardo (vader) stond er te wachten met Fabian (6) en Irene (2) en Irenes madrina (=peettante) Beatriz. Hij herkende me gelukkig onmiddellijk. In de auto kreeg ik een hele bak informatie over de omgeving over me heen. Eenmaal aanbeland aan Yolanda Palacios 23 wachtten nog veel meer mensen me op, waaronder Ana (moeder) en Ainhoa (8). Ainhoa kwam me meteen een bosje bloemen brengen en ze had samen met Beatriz een bord gemaakt met 'Welcome to our home Mariëlle, bienvenido a nuestra casa' erop. Echt lief! :) Ik moest nog wat mee-eten van de BBQ (ik heb geen hap vlees op :p) en kreeg een rondleiding beneden. Het huis van Ana en Ricardo is echt groot! Ik slaap in de kelder, daar heb ik ook een eigen badkamer, is het (enorme!) kantoor, een speelkamer, een rommelkamer en een waskamer. Geen hokjes, maar echt kamers! Omdat ik erg moe was sliep ik als een roos vannacht. Al verbaasde ik me er wel erg over dat alledrie de kinderen op mochten blijven tot na half 12! Dat schijnt normaal te zijn in het weekend. Doordeweeks is het 10 uur. Wat een verschil met Nederland!

Vanochtend hebben we van alles besproken over hoe het rooster eruit ziet. Een hele klus, gezien ik echt niet meer dan 2 of 3 woorden Spaans spreek (volgens de broer van Ricardo :p) en zij niet heel geweldig Engels. Vooral met de kinderen is dat echt lastig! Maar goed, gewoon hard aan de slag met Spaans leren (alweer volgens die broer kan ik het over een maand wel, gezien geen Spanjaard Engels kan; ben er niet zeker van of dat me geruststelt... :p). Hierna ging Ana studeren en kreeg ik nog een rondleiding door de rest van het huis en vervolgens door het dorpje. De kinderen hebben echt mooie kamers! Fabian heeft een echte piratenkamer bijvoorbeeld. Het zijn trouwens tot nu toe leuke kinderen. Irene is wel duidelijk de druktemaker. Zij is de 'commander', vertelde Ricardo. Fabian is een heel lief, rustig jongetje en Ainhoa is heel slim en wijs voor haar leeftijd. Ik ben borduurwerkjes voor hen allemaal aan het maken, van Winnie the Pooh met hun beginletter, en ze vond het heel mooi. Ze heeft geloof ik wel zes keer 'Que bonita' (of iets van dien aard, het betekent in elk geval 'wat mooi/leuk') gezegd. Het dorpje was schilderachtig. Allemaal van die typisch Spaanse huizen en in de verte natuur en bergen. We hebben lekker iets gedronken in een cafeetje. Thuis waren Paco, Beatriz en Laura weer op bezoek. Paco is Ricardo's beste vriend en Beatriz (de peettante) en Laura zijn zijn dochters. Paco maakte echte 'Spaanse' paella. Ze vertelden me namelijk dat elk gebied zijn eigen paella heeft en die het beste vindt. Sowieso zijn ze hier best regionaal gericht, valt me op. Hij en Ana ruzieden over wie de beste paella kon maken, en Ana zou de hare binnenkort ook wel maken. Dan kon ik een eerlijk oordeel vellen :p. O, en mama: in paella hoeft echt geen vis! In deze paella zat alleen geroosterde rijst, groente en kippenvleugeltjes. Is dat geen goed nieuws? :p

Nu is de siësta en vanavond rond 9 uur, half 10 eten we het avondeten. Pfoe, ik heb serieus geslapen net! De hitte en de constante nieuwe indrukken hier drukken hun stempel. Ik ben ook heel blij dat ik nu internet heb! Het is fijn om even Nederlands te kunnen spreken, want, geloof me, al dat Spaans proberen te volgen geeft je op gegeven moment hoofdpijn.

Morgen komt de eerste normale dag eraan. In het weekend ben ik 'vrij', doordeweeks is het de bedoeling dat ik in eerste instantie 's avonds voor de kinderen zorg. Ik ben heel benieuwd hoe dat morgen gaat en hou jullie op de hoogte!

Hasta luego,

Mariëlle